Σελίδες

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

ΑΠΟ ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ 

 ΝΤΙΝΑ ΚΟΕΔΡΟΥ : Από παρουσία μου στην λαϊκή Μπουρναζίου σήμερα στις 12 το μεσημέρι...κόσμος αρκετός, δύσπιστος ώς πώς το "ποιοί είμαστε εμείς που το οργανώνουμε"..ΜΟΛΙΣ διάβαζαν την χειροποίητη κονκάρδα μου (γαμώτο δεν έχω "δημιουργικό") που έλεγε "ΑΝΗΚΩ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ" το χαμόγελο και η ανακούφιση άνοιγαν το πεδίο να ακούσουν το γειτονικό μου κάλεσμα με πολύ θετικές αντιδράσεις να το διαδώσουν και σε άλλους..μεγάλη και η δική μου ανακούφιση καθώς σήμερα διεκδίκησα το κόσμο μέσα στο κόσμο χωρίς να προσπαθώ να τον πείσω για το οτιδήποτε ούτε καν ότι ΕΧΩ ΤΗΝ ΛΥΣΗ, γιατί ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ πρέπει να συμπράξει στην διαμόρφωση της λύσης όταν έρθει η στιγμή να το κάνει αλλιώς για ποιά δημοκρατία μιλάμε..ώς τότε ΔΙΑΥΛΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, και μικρά μέτωπα παντού..τα υπόλοιπα θα έρθουν...ΑΥΡΙΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ, σας περιμένουμε!!!!!

και ο Σταύρος Κατσούλης :
Μπράβο στα παιδιά που κάνουν την Κοινωνική Κουζίνα!
Άλλο συσσίτιο, κι άλλο Κοινωνική Κουζίνα. Στο ένα πάει ο πολίτης και ζητά σαν ζητιάνος και φεύγει χωρίς να καταλάβει τίποτα, στο άλλο καλείται να συμμετέχει, να πάρει δύναμη και ο ίδιος από την δράση. Η διαφορά είναι σαν την μέρα με την νύχτα.
Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους το πόσο σημαντικό είναι η ενδυνάμωση της κοινωνίας στην εποχή μας, την εποχή της ανάθεσης, του έτοιμου, των διαπιστώσεων, των αναλύσεων χωρίς δια ταύτα, των άεργων αυθεντιών, των ηγετίσκων και των πολιτικάντηδων, του βουλευταριού και του ρουσφετιού...
Όποιος πιστεύει ότι αυτός ο λαός θα μετακινηθεί χωρίς σχέδιο και χωρίς να γνωρίζει τις λεπτομέρειες, με ένα βήμα από τον καναπέ και την μιζέρια κατ ευθείαν προς στην πράξη της ανατροπής (χωρίς να γίνει κάποιο θαύμα), είτε είναι ηλίθιος, είτε εγκάθετος.
Συνεπώς, όποιος πιστεύει ότι η δράση μέσα στην κοινωνία, μέσω εκτεταμένης αλληλοστήριξης (κι όχι συσσιτίων όπως τα χαρακτηρίζουν κάποιοι), είναι κάτι κακό κι όχι το πρώτο βήμα για να σηκωθεί επιτέλους ο κόσμος όρθιος έτσι ώστε να μπορέσει να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται τους εκβιαστές του, είναι επίσης, είτε ηλίθιος, είτε εγκάθετος.
Να λοιπόν, γιατί κάποιοι αποφεύγουν σαν τον διάολο το λιβάνι τέτοιες πράξεις. Και να γιατί κάποιοι τις υποβιβάζουν με το σύνηθες μοχθηρό ή/και βλακώδες τους ύφος. Το κάνουν είτε γιατί έχουν πιστέψει τα παραμύθια του κάθε ηγετίσκου και συμπεριφέρονται σαν ηλίθιοι όπως ακριβώς τους θέλουν τα αφεντικά τους, είτε γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν και υπηρετούν το σύστημα που μας έφερε ως εδώ. Τρίτη εξήγηση δεν υπάρχει.
Κι όποιος αναρωτιέται εάν ανήκει σε κάποιες από τις δύο αυτές ομάδες, ας κοιτάξει λίγο τα του οίκου του, και ας δει με ειλικρίνεια το ποιόν υπηρετεί και το πως. Αν ο "επαναστατισμός" του αρχίζει και τελειώνει σε ευχολόγια χωρίς μέθοδο, σχέδιο και πράξεις, ειδικά εκείνες που ενδυναμώνουν την κοινωνία για να την καταστήσουν αυτόνομη και αυτοδύναμη, τότε ανήκει σε κάποια από τις δύο ομάδες που αναφέρονται παραπάνω.
Κι αν ανήκει στους ηλίθιους, τότε ευτυχώς, ΕΥΤΥΧΩΣ, έχει μια ευκαιρία να σηκωθεί, να δει τα λάθη και την απραξία του και να διορθώσει το κακό που έκανε δια μέσου αυτών. Αν όμως ανήκει στην άλλη κατηγορία, τότε το καλύτερο που έχει να κάνει, είναι να χαθεί από προσώπου γης, μαζί με την οργάνωση την οποία διοικεί. Γιατί εκεί που παραμένει, κοροϊδεύει τον κόσμο με στείρες ελπίδες και έχει μετατρέψει το όραμα σε ουτοπικό όνειρο και τους ακολούθους του σε ιδρυματικοποιημένα θύματα.
Όποιος θέλει να κάνει το όραμα ενός ελεύθερου λαού πραγματικότητα, δεν καταφεύγει στην μετριότητα στο ψεύδος, στην απραξία, στην ανοργανωσιά και στην γραφειοκρατία.
Αλλά αντιθέτως, οργανώνεται και οργανώνει την ίδια την κοινωνία αυτοπροσώπως. Και μάλιστα, προσπαθεί να το κάνει όσο το δυνατόν άριστα, αποτελεσματικά και εκτεταμένα.
Αξίζει λοιπόν ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ στα παιδιά της Κοινωνικής Κουζίνας! ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ!
Αντιστοίχως, εδώ αρμόζει και μια τεράστια ΝΤΡΟΠΗ προς όλους εκείνους που την αντιμάχονται προς χάρη των ψηφαλακίων που ορέγονται. ΝΤΡΟΠΗ σας, που υποκρίνεστε ότι νοιάζεστε γι αυτόν τον Λαό.
Σ. Κατσούλης


και εικόνες...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου